Vrijdag in mijn flexruimte (in de ruimte, Utrecht) een man ontmoet, Chris. Chris is levenscoach en helpt jongeren keuzes te maken in het leven. We hadden een gesprek over vooroordelen. Dat vooroordelen het leven overzichtelijker maken, omdat je niet altijd tijd ruimte en energie kunt hebben om een weloverwogen beslissing te maken. Dat je hoofd geen ruimte heeft om alles netjes af te wegen dus je rust geeft door die last van je weg te nemen met een vooroordeel. Uit zelfbescherming. Chris zei iets heel moois, dat dat ook met liefde kan. Als je vooroordeel altijd is dat iemand warm, liefdevol, goed en competent is, dus altijd positief, hou je dezelfde rust, waarbij je hoofd niet overloopt uit overwegingen, maar gaat er ineens een wereld vol liefde en mogelijkheden voor je open. Bedankt voor dit inzicht Chris! Gaan we oefenen.
Een praktijkvoorbeeld, in Spanje liep ik er tegenaan dat vrijwel het gehele kantoor alleen Spaans spreekt. Mijn hoofd had deze mensen al als incompetent weggezet, want een tweede taal lijkt toch vanzelfsprekend voor een Nederlander. Later kwam ik erachter de meesten hun vak uitstekend verstonden en prima werk leverden. Ik was dus te snel geweest met oordelen en liep daardoor zelf achter (had tijd nodig om mijn oordeel bij te stellen) en het project ook (zoek maar eens iemand die wél Engels spreekt). Een volgende keer zal ik proberen ze allen vooraf in te schatten als competent, taal of geen taal en waarschijnlijk veel sneller samen met hen iets moois kunnen bereiken. Uiteindelijk kon er met google translate (initieel, god wat ben ik van die site gaan houden) en door zelf Spaans te leren (dat duurde wat langer, hail duolingo) ook prima gecommuniceerd worden.